3
Gelijke kansen voor iedereen
Inhoud
Navigeer door middel van het onderstaande menu eenvoudig online door ons verkiezingsprogramma. Bovenaan elke hoofdstuk pagina vind je dit menu. Klik op een hoofdstuk om dit te lezen.
3
Gelijke kansen voor iedereen
Amsterdammers verdienen het recht om hun leven in de hoofdstad in te vullen op een manier die bij ze past. Volt wil een Amsterdam waarin niemand buiten de boot valt en je erop kunt rekenen dat je ongeacht je afkomst, geaardheid, opleidingsniveau of gender dezelfde kansen krijgt om je dromen te verwezenlijken en een toekomst op kunt bouwen op jouw manier.
Een stad waarin je jezelf kunt zijn, waarin je gehoord en gezien wordt, is een stad waarin je thuis komt. Amsterdam heeft een lange traditie van een grote diversiteit aan culturen en we moeten zorgen dat iedereen zich welkom voelt. Die diversiteit ligt aan de basis van de Amsterdamse cultuur. Het betekent ook dat je je veilig moet voelen, thuis en op straat, op je werk en in het OV, in de kroeg of op de markt. Tolerantie gaat verder dan leven en laten leven; het gaat erom dat we ons bewust worden van de gelijkwaardigheid van alle mensen.
Sommige Amsterdammers ervaren meer kansenongelijkheid dan anderen doordat ze een huidskleur, naam of nationaliteit heb- ben die een aantal mensen niet aanstaat. Racisme dus. De ervaringen van deze Amsterdammers verdienen specifieke aandacht om er wat aan te doen. De uitdaging voor ons ligt er niet alleen in de slachtoffers te erkennen en te helpen, maar ook en vooral de bronnen van bedoeld en onbedoeld racisme in de spiegel te laten kijken.
Volt wil onderzoeken in welke sectoren of situaties - waaronder bijvoorbeeld de arbeids- en woningmarkt en de publieke dienstverlening - de effecten van (institutioneel) racisme zich aantoonbaar sterk manifesteren en wat de meest passende strategie is om dat racisme aan te pakken.
Volt pleit voor een mentor- of maatjes- systeem in de wijk, waarbij nieuwkomers hulp krijgen van een bewoner. Zo leren nieuwkomers sneller de taal, kunnen ze sneller aan het werk, en verbetert de band tussen groepen Amsterdammers.
We willen werk maken van acceptatie van lhbti-ers, ook met een migratieachtergrond, door middel van de rolmodellenaanpak. Deze belangrijke verandering begint op de kruispunten van de samenleving, bijvoorbeeld in buurthuizen, gebedshuizen, culturele centra en sociale media.
Ook zoeken we naar manieren om de horeca en detailhandel beter toegankelijk te maken voor minder valide mensen en doen we voorstellen om menstruatie-armoede terug te dringen. De gemeente neemt daarnaast een leidende rol in het initiëren en uitbreiden van programma’s die (jonge) vrouwen enthousiasmeren voor een studie of baan in sectoren waarin vrouwen ondervertegenwoordigd zijn, zoals de STEM-sectoren (Science, Technology, Engineering, Mathematics).
Wat Volt betreft moet de beroemde Mokumse verdraagzaamheid onvoorwaardelijk zijn en veiligheid vanzelfsprekend. Discriminatie of uitsluiting, in welke vorm dan ook, is het enige waar we onze stadspoorten voor zouden moeten dichthouden.
Zorg voor vertrouwen
We willen dat de gemeente problemen snel signaleert, zoekt naar een oplossing en zo het vertrouwen van haar inwoners verdient. Dat betekent dat de politiek naar burgers moet luisteren en actief moet zorgen dat Amsterdammers meedoen op sociaal, maatschappelijk en economisch vlak. Zoals een buurt niet kan zonder bewoners die zich inzetten voor hun wijk, kan de stad niet zonder een gemeente die op transparante wijze optreedt om bewoners(initiatieven), ondernemers en organisaties in staat te stellen voor zichzelf en elkaar te zorgen.
Zo pleiten we voor een experiment om mensen in de bijstand meer de regie te geven over hun leven; minder wantrouwen, meer nadruk op eigen initiatief, begeleiding en maatwerk. Werken moet lonen: deelnemers van het experiment houden 50 procent van hun verdiensten tot een maximum van 200 euro per maand.
Volt wil dat op alle middelbare scholen in Amsterdam budgetlessen gegeven worden om jongeren wegwijs te maken met geld en te voorkomen dat ze in de schulden raken.
We willen werken aan de gezondheid van de jeugd door in te zetten op beweging en gratis gezonde lunches op alle Amsterdamse basisscholen.
Daarnaast willen we dat de keuze van ouders voor de school voor hun kinderen nooit meer afhankelijk is van hun financiële middelen, door een maximum te stellen aan de eigen bijdrage van ouders.
Verklein de verschillen
Tussen de kansen die mensen krijgen zitten van wijk tot wijk verschillen, die onze stad verdelen. Er zijn vele mogelijke oorzaken: vermogensongelijkheid, kwaliteitsverschil tussen scholen of taalachterstand. Het gevolg is echter eenduidig. Er dreigt een Amsterdam van twee snelheden te ontstaan. Volt wil dat Amsterdammers samenleven in plaats van langs elkaar heen.
Amsterdam neemt zijn verantwoordelijkheid in de opvang van vluchtelingen. Volt steunt dit, maar realiseert zich tegelijkertijd dat de mogelijkheid om mensen in nood op te vangen direct gerelateerd is aan de problemen op de woningmarkt. Oplossingen moeten dan ook in samenhang met de uitdagingen op de woningmarkt bezien worden. Meer woonruimte, al dan niet tijdelijk, betekent immers ook meer opvangmogelijkheden.
In een welvarende stad is er geen excuus om mensen op straat te laten slapen. Amsterdammers die om wat voor reden dan ook in de knel zijn gekomen, verdienen een kans om een menswaardig bestaan op te bouwen.
Daarom wil Volt de huidige plannen van de gemeente uitbreiden door samenwerking met initiatieven als de Homies foundation - die daklozen matcht aan vriendengroepen die helpen met onderdak, werk en geld. Op deze manier kunnen daklozen hun eigen leven weer op de rit brengen.
Volt wil dat de gemeente naar Rotterdams voorbeeld investeert in intensievere begeleiding van scholieren en jongeren, zodat ze makkelijker aansluiting vinden op vervolgscholen, studies en de arbeidsmarkt. Daarom kiezen we voor een begeleidingsplatform, informatiecampagnes en extra tijd met begeleiders of leraren.
Om kansengelijkheid te bevorderen pleiten we voor het inzetten van de kansklas voor leerlingen met een achterstand die in een extra jaar brugklas kunnen laten zien een hoger niveau aan te kunnen.
Jeugdzorg als springplank
Nadat in 2015 de verantwoordelijkheid voor de jeugdzorg van de landelijke overheid naar de gemeenten ging, zijn er tekorten ontstaan. Tekorten die zich juist nu en juist bij jongeren wreken. Van de jongeren van 18 tot 25 jaar heeft 12% psychische problemen. De wachtlijsten zijn te lang, zelfdoding onder jongeren is toegenomen en specialistische hulp is soms moeilijk bereikbaar.
Volt bepleit een goed georganiseerde, toegankelijke en betaalbare jeugdzorg voor iedere jongere. Een investering in de hulpverlening van jongeren nu, is een investering in de toekomst van de Amsterdamse samenleving. Ook hier geldt: voorkomen is beter en goedkoper dan genezen.
Volt pleit voor een laagdrempelig, wijkgericht zorgsysteem, zoals bijvoorbeeld een jeugdzorgcentrum, waar de gehele jeugdzorg, inclusief jeugd-GGZ, jeugdhulp en -bescherming samenkomt. Dit helpt bij vroegtijdige signalering van problemen en dus het begin van een oplossing.
Om de psychische druk op jongeren te verminderen, wil Volt dat de gemeente bevordert dat op middelbare scholen structureel aandacht wordt gegeven aan vermindering en beheersing van prestatiedruk en aan veilig omgaan met social media.
We vragen de gemeente om verder onderzoek te doen naar hoe zorgverleners kunnen worden afgerekend op het behaalde resultaat, zodat maatwerk en kwalitatief goede zorg beloond wordt.
Onze programma's
Nederland wordt niet beter zonder Europa, Europa niet zonder Nederland.
Download hieronder ons programma om het nog eens rustig door te lezen.
